THE MAGIC MIRROR

THE MAGIC MIRROR

สมาร์ททีวี 

“เหนื่อย เหนื่อย ขอพักจากการอ่านหนังสือบ้างเถอะ” แมมมอธบ่นออกมา “ขอเปิดทีวีดูหน่อยละกัน ผ่อนคลายรางวัลของความขยันในวันนี้”

       ระหว่างที่แมมมอธกำลังดูทีวีอยู่ เทพีอธีน่าก็ปรากฏตัวขึ้นมา

“อ้าววว เด็กน้อยของเรา ไงจึงมานั่งส่องกระจกอยู่อย่างนี้ ไม่อ่านหนังสือหรอ เดี่ยวทำข้อสอบไม่ได้นะ” อธีน่ากล่าว “แม้ว่าเราจะเป็นเทพแห่งสติปัญญา เราก็จะไม่ช่วยเจ้าแน่นอน”

“อธีน่า แมมมอธขอพักบ้างเถอะนะ อ่านมาทั้งวันแล้ว เบื่อ !!! ”

“เหนื่อยแล้วทำไมไม่นอน พักผ่อนสิ จะได้มีแรง เอาแต่มานั่งส่องกระจก จะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา”

แมมมอธทำหน้าฉงนและหัวเราะออกมา “อธีน่า มันไม่ใช่กระจกหรอกนะ เทพีอย่างเจ้าไม่รู้หรอว่ามนุษย์อย่างเราพัฒนาไปไกลขนาดไหนแล้ว สิ่งนี้เขาเรียกว่า ทีวี” แมมมอธเปิดทีวีไปมา ด้วยความสนุกสนานแต่อธีน่ายืนงง

“ไม่นะ มันคือกระจกวิเศษ ใช่ แน่ๆ” อธีน่าพูดทั้งน้ำเสียงที่ตกใจ “มนุษย์สร้างกระจกวิเศษนี้ได้อย่างไร เทพองค์ใดประทานพรให้”

“มันเรียกว่า ทีวี ไม่ใช่กระจกวิเศษ” แมมมอธตอบกลับ “เดี่ยวเราจะเล่าให้ฟัง”

“ทีวีเนี่ย เป็นอุปกรณ์ไฟฟ้าที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์กันเอง” แมมมอธอธิบายให้เทพีอธีน่าฟัง “เอาง่ายๆนะ มันมีไว้ดูติดตามข่าวสาร ดูละคร คือถ้าอย่างพวกทวยเทพก็จะมีคนมาแสดงละครให้ดูหรือมาเล่าข่าวสารให้ฟังอย่างไม่พลาด แต่มนุษย์อย่างเราไม่มีอย่างนั้นจึงต้องสร้างทีวีเพื่อตอบสนองคนหมู่มาก”

“อ๋อ...”

“วิวัฒนาการเทคโนโลยีในเรื่องเกี่ยวกับตัวทีวี นั้นเริ่มจากทีวียุคขาวดำ จอโค้งๆ เปลี่ยนช่องทีต้องเดินไปหมุนช่องเอา มาเป็นทีวีจอแบน เริ่มมีสีสัน ใช้รีโมทคอนโทรลในการกดเปลี่ยนช่อง แถมมีหลายขนาดตั้งแต่ขนาดเล็ก จนถึงขนาดใหญ่ แต่ปัจจุบันนี้ทีวีมีรุ่นใหม่ๆจะมีความสามารถเพิ่มขึ้น คุณภาพของภาพที่สูงขึ้น ความสามารถเริ่มไปในทางเดียวกันกับคอมพิวเตอร์ หรือมือถือสมาร์ทโฟนมากขึ้น ซึ่งเป็นอีกก้าวหนึ่งของเทคโนโลยีของทีวี ที่เรียกว่า สมาร์ททีวี ( Smart TV )” แมมมอธพูดด้วยความภูมิใจที่สามารถพิชิตเทพีแห่งสติปัญญาได้

“สมาร์ททีวี เป็นการผนวกความสามารถของทีวี คอมพิวเตอร์ อินเตอร์เน็ต ไว้ในจอเดียวกัน สามารถรับชมสิ่งๆต่างนอกเหนือจากทีวีได้ เช่น เล่นเกม , ดูวีดีโอ youtube , โพส facebook twitter ,  คุยกับเพื่อนผ่านทาง Skype , อ่านข่าวบนเว็บไซต์ข่าวออนไลน์ผ่านทางทีวีได้เลย พร้อมๆกับการรับชมรายการโทรทัศน์ปกติ และบางรุ่นจะรองรับการแสดงภาพแบบ 3 มิติได้ด้วย อีกอย่างมันสะดวกมากขึ้นด้วยที่รวมเอาอุปกรณ์เกือบทุกอย่างมาไว้ในหนึ่งเดียว เช่น อยากคุย Skype ก็ไม่ต้องไปเปิดคอมพิวเตอร์ มาใช้สมาร์ททีวีแทน”

“ทำไมประโยชน์ของกระจกวิเศษหรือไอเจ้าทีวี มันมีเยอะจัง” อธีน่าสงสัย

“ก็เพราะมนุษย์เราเรียนรู้จากความลำบาก หาวิธีทางให้อยู่อย่างสบายมากขึ้น จึงคิดค้นและประดิษฐ์สิ่งอำนวยความสะดวกขึ้นมาตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานต่างๆ” แมมมอธตอบ “และประโยชน์ของมันที่สำคัญที่สุด อธีน่าเธอรู้ไหม เราให้เธอทาย ? ”

“เฉลยเถอะ ! ” อธีน่าเหวี่ยง

“มันเป็นอุปกรณ์ศูนย์กลางของบ้านที่ทำให้ทุกคนได้มีกิจกรรมร่วมกัน เชื่อมความสัมพันธ์ที่ดีๆแก่กัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน”

“น้ำตาเราจะไหล”

“อธีน่า สมาร์ททีวีนี้ มันก็อาจจะเป็นกระจกวิเศษอย่างที่ว่าก็ได้นะ”

A TALE OF HERMES

A  TALE  OF  HERMES

การสื่อสารที่ผิดไป

              ท่ามกลางสังคมอันวุ่นวาย ผู้คนต่างแข่งขัน เร่งรีบ แย่งชิงและต่อสู้กันเพื่อความอยู่รอดในวันต่อไป  โลกทุกวันนี้เปลี่ยนไปจากอดีตเมื่อ 10 กว่าที่แล้วเมื่อสมัยฉันยังเล็กอย่างมาก  สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนมากที่สุด คงหนีไม่พ้นเรื่อง “เทคโนโลยี” ที่ก้าวหน้าขึ้นไปทุกวันและไม่รู้จะสิ้นสุด ณ จุดช่วงเวลาใด

           เฟซบุ๊ก สื่อสังคมออนไลน์ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในปัจจุบัน  ฉันก็เป็นบุคคลหนึ่งที่ได้ใช้บริการ เฟซบุ๊กนี้  วันหนึ่งมีการถกเถียงกันเรื่องวันกำหนดส่งรายงานวิชาหนึ่ง ในกลุ่มเพื่อนวิชาเอกของฉันที่ได้ตั้งประเด็นแล้วโพสต์ไว้ในเฟซบุ๊ก ข้อความกล่าวว่า “รายงานชิ้นนี้กำหนดส่ง วันที่ 10 กรกฎาคม 2556” เพื่อนๆต่างแสดงความคิดเห็นกับเรื่องวันกำหนดส่ง อันที่จริงตอนที่อาจารย์กำหนดส่งฉันจดไว้คือ วันที่ 12 กรกฎาคม 2556 ซึ่งเพื่อนๆคนอื่นก็เห็นด้วยกับฉัน ฉันเครียดมากจนนอนไม่หลับเพราะยังทำไม่เสร็จ  อยู่ดีๆ ก็มีแสงขาวสว่างจ้าจนลูกตาฉันไม่สู้มองพร้อมเสียงคล้ายของหนักตกมาที่บริเวณระเบียงหน้าตาห้องฉัน

           เฮอร์เมส ! เทพแห่งการสื่อสาร ผู้เป็นบุตรของซุสแห่งเขาโอลิมปัสกับอนุภรรยาชื่อ นางเมยา

“สวัสดียามดึกพ่อหนุ่มน้อยแสนอัศจจรย์” เฮอร์เมสกล่าว   

“ท่านมาทำไมเฮอร์เมส” ฉันตอบกลับไปด้วยความสงสัย

“เฮร่า ผู้ที่รักเจ้าดั่งลูกในอกและท่านก็รักข้าเช่นกัน” เฮอร์เมสหัวเราะ “อ้อนวอนซุสพ่อของข้า ส่งข้ามาดูแลเจ้า เพราะนางเป็นห่วงเจ้าในเรื่องวันส่งงานที่จะมาถึง”

“ใช่ ฉันเครียดมาก ฉันจำได้ ไม่ได้ส่งงานในวันนั้น ใครๆก็รู้”

“โอ้ววว เด็กน้อยไม่ต้องเครียดไป นอนเถอะ ข้าเชื่อว่าพรุ่งนี้เช้าแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ของเทพอพอลโล่ จะช่วยให้เจ้าดีขึ้นเอง วันพรุ่งนี้ย่อมดีกว่า”

“จริงหรอ เฮอร์เมส... งั้นข้าจะนอนหวังว่าเข้ารุ่ง แสงแห่งอพอลโล่จะช่วยข้าได้” ฉันตอบ

“ดีมากเด็กน้อย  และข้าจะเล่านิทานก่อนนอนให้เจ้าฟัง 1 เรื่อง เพื่อเป็นรางวัลแก่เด็กดี” เฮอร์เมสยิ้ม

“กาลครั้งหนึ่ง ณ ส่วนหนึ่งของดินแดนชมพูทวีป มีนามว่า ประเทศไทย ซึ่งมีนายกรัฐมนตรีเป็นสตรีและเป็นสตรีคนแรกที่ได้เป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย เธอชื่อว่า “นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร” อยู่มาวันหนึ่งมีหนังสือพิมพ์บางสำนักพิมพ์  ได้เขียนข่าวที่กล่าวถึงท่านและตีพิมพ์วางขายไปทั่วประเทศ เรื่องราวก็คล้ายๆกับสิ่งที่เจ้ากำลังประสบ คือ ในบทความเรื่อง “Many wonder about Yingluck′s ′ice-cream gang′ and its power” ได้นำเสนอข่าวคลาดเคลื่อนไปว่า “Yingluck’s husband Settha Thaweesin” แปลว่า นายเศรษฐา ทวีสิน สามีของยิ่งลักษณ์ ซึ่งจากบทความนี้นำความเสียหายมาให้แก่ท่านมาก เพราะสามีของท่านไม่ใช่ชื่อคนที่ชื่อดังกล่าว  เจ้าคิดอย่างไรกับเหตุการณ์นี้เด็กน้อย” เฮอร์เมสถาม

“ฉันคิดว่า มันแย่มาก สื่อมวลชนควรกลั่นกรองหรือตรวจงานของตนเองก่อนที่จะลงตีพิมพ์หรือนำเสนอต่อสาธารณชน  ถ้าผู้ส่งสารนำเสนอสารที่ผิดๆไป คนรับสารก็อาจเข้าใจผิดไปด้วย และสารที่นำเสนอไปก็กลับมาทำร้ายคนส่งสารเอง  แต่สุดท้ายแล้วผู้รับสารอย่างเราก็ต้องมีวิจารณญาณในการรับข่าวสารข้อมูล ไม่ใช่เชื่อสิ่งนั้นไปทุกอย่าง คนเราต้องหัดตั้งคำถามและสงสัยกับสิ่งที่ปรากฏอยู่บ้าง ถือว่าเป็นสิ่งดี” ฉันตอบพร้อมรอยยิ้ม “เฮอร์เมส แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อหรือ”

เฮอร์เมสตอบ “อย่างที่เจ้าว่า สำนักพิมพ์ออกมากล่าวขอโทษ แสดงความเสียใจกับข่าวที่ตีพิมพ์นำเสนอไป พร้อมทั้งสั่งพักงานผู้สื่อข่าวประจำโต๊ะข่าวการเมือง 3 เดือน ไม่ได้รับเงินเดือนด้วยและสั่งพักงานบรรณาธิการ 1 สัปดาห์”

“แต่ก็ยังดีนะที่ทางสำนักพิมพ์ออกมารับผิดชอบ  ถือว่ายังมีจรรยาบรรณในวิชาชีพอยู่”

“จำไว้เลยนะเด็กน้อย การสื่อสารเป็นเรื่องสำคัญ ตาดู หูฟัง มือจด สมองคิด ที่สำคัญต้องมีสติทุกครั้งเวลาที่จะสื่อสารอะไรให้กับคนอื่นและอย่าลืมตรวจทานทุกครั้งหลังทำงานเสร็จ”

“จร้า...เฮอร์เมสผู้แสนดี”

“ฝันดี แมมมอธหนึ่งเดียวแห่งมวลมนุษยชาติ เจ้าคือความหวังของโลกใบนี้”

            แสงเหลืองนวลมาแทนที่แสงขาวสว่างจ้าของเฮอร์เมสเมื่อคืน  รุ่งเช้าแล้ว...แสงจากดวงอาทิตย์ของอพอลโลได้มอบความอบอุ่นแก่ฉันในวันรุ่งขึ้นมาก สักพักฉันเดินไปเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อติดตามความคืบหน้าต่อจากเมื่อคืนในเฟซบุ๊ก  เย้ !!! เพื่อนฉันคนที่โพสต์ว่าส่งงานวันที่ 10 ได้ออกมาโพสต์ขอโทษแล้วบอกว่า “จริงๆ แล้วส่งวันที่ 12 เราก็จดไว้นะวันที่ 12 แต่ตอนพิมพ์เลข 0 กับ 2 มันอยู่ใกล้กัน แล้วไม่ได้ตรวจทาน จึงกดโพสต์ไปเลย ขอโทษจริงๆ”

            ฉันเดินออกไปที่ระเบียงมองไปบนท้องฟ้าพยายามหาจุดที่เขาโอลิมปัสตั้งอยู่ “ฉันรักพวกท่านเหล่าทวยเทพ ซุส เฮร่าและที่สำคัญนิทานก่อนนอนของเฮอร์เมส ฉันจะสวดสรรเสริญพวกท่าน”